بیت1:شدت گرمای دل چنان دهان شاعر تشنه گشت که تمام ردیف شعرش کلمه ی تشنه شد
بیت 2:.ازشدت غم دل و اندوه فراوان، جوهر قلم خشک شد. قلم به جای جوهر با اشک و آه خود، بر دفتر کلمه تشنه را نوشت.
بیت3:افسوس از آن روز که در کربلا، آن پادشاه بدون لشکر و بدون یار و یاور تشنه بود.
بیت 4:بالبی خشکیده و دلی سوخته و چشمانی تر در آن بیابان در حالی که دچار مصیبت های زیادی شده بود لب تشنه بود.
بیت 5:مانند ماهی که از آب بیرون می افتد اهل بیت پیامبر دلشان از شدت تشنگی در سینه می سوخت و می تپید.
بیت6:خاندان حضرت محمد(ص) و فرزندان حضرت علی(ع) از بزرگ تا کوچک همگی تشنه لب بودند.
بیت7:آن کسی که بر ساحل چشمه کوثر همه ی تشنگان را سیراب می کند به کدامین گناه باید در کنار آب فرات در حالی که تشنه است ،کشته شود؟
بیت8:: وقتی که عباس جوان به آب فرات رسید به یاد تشنگی امام حسین (ع)تا قیامت تشنه ماند
بیت 9:ازقلم فدایی (شاعر) مانند دلش آه بلند شد که پی در پی کلمه تشنه را بر کاغذ نوشت.